یکی از کارهای معروف او، گالری هنری دانشگاه ییل در ینوهیون است که وقتی او کارشناسی در معماری مدرسه ییل بود آن را طراحی کرد.

این پروژه بین سال های 1951 تا 1953 ساخته است. کان معماری اش نوعی تبدیل و انتقال سنتی و قدیمی به معماری مدرن امروزی بود چرا که او در تعریف مجدد معماری موفق بود و این ساختمان نقطه عطفی از تاریخ معماری موزه آمریکایی به حساب می آید.

طبق نظر محقق پارتریستا کامینگز ، کان ساختار، مواد و شاید قدرت خلاقیت خاصل خود را داشت و کار او در موزه هنری ییل ادعا ها و باورهای پیاه معماری هم در سطح واژه ها و هم در سطح عمل نمایان می سازد.

این گالری هنری به آثار تاریخی بعد از جنگ جهانی دوم را پاسخ می دهد و نسل او در ادغام فضا و نور خلاقیت او را در این کار نشان می دهد چرا که زاویه نور وارد شده بر ساختمان در مواقع مختلف از روز فرق می کند. هنگام راه رفتن از کنار خیابان و مشاهده دیوارها و نمای ساختمان دانشگاه بافت آجر و سیمان صرف را می بینید که به طور هنرمندانه ای کنار هم قرار گرفته همراه با پنجره ای شیشه ای و سطوحی طبیعی و دست نخورده را جلوه می نماید. درِ جلویی در گوشه تورفتگی به شکل مربع مستطیل و با الگوی روزنه های شیشه ای متصور می شود. این در به مجموعه ای از اتاق های زیر شیروانی در طبقه اول منتهی می شود که بعد از آن وارد راهروها، آسانسور کنار راهرو می شویم. محیطی که قابلیت انعطاف داشته که بخشی از آن به عنوان موزه هنری و بخشی به عنوان یک استادیو برای دانشجویان معماری طراحی شده است.

از مشخصه های مهم این ساختمان فرورفتگی های بتونی چهار ضلعی است که موجب شده کف سالن به عنوان سقفی برای سالن دیگر عمل نماید و ارتفاع کف تا کف دیگر سالن مجزای دیگر را بسازد و راهرو و پله آن ها را به هم مرتبط سازد. اخیرا گالری هنری 44 میلیون دلار جهت تعمیر و اصلاح بدان اختصاص داده شده است و امیدواریم سیستم های ساختمان با طراحی مطلوب به روز شود. از جمله مشخصه های قابل توجه در تعمیر، جایگزینی دیوارها، پنجره های ساختمان با سیستم جدید است.

طرح بندی فضای باز گالری و حیاط بیرونی در این نوسازی موجب شده معماری سبک قدیم و اولیه خود را همراه با دالان ها و راهروهای داخل سالن حفظ کند. رئیس دانشگاه ییل، ریچارد. سی. لوین می گوید که این نوسازی منظره معماری را حفظ کرده و نیازهای حال و آینده گالری با برآورده می سازد. معماری معروف نیویورک جفری کیفر می گوید کار کان در حقیقت توانایی پیاده کردن باورهایش در ساختمان را می رساند.

مرکز هنری دانشگاه ییل در سال 1974 کامل شد ، سال مرگ کان و 23 سال پس از همسایگی اش ، گالری هنری دانشگاه ییل تمام شد . یک تغییر تئوریکی و سبکی سر تا سر در یک منظره قابل رویت می باشد . بر خلاف بیشتر گالری ها ، طراحی سریع برای گالری هنر انگلیسی دانشگاه ییل برای نیاز های خیلی ویژه و خاص خوانده شد . پروژه مشتمل بود بر مکانی برای نمایشگاه و انبار و ذخیره سازی برای نقاشی ها ، مجسمه سازی ، طراحی ها و چاپ ها ، یک مجموعه کتاب های کمیاب ، یک کتابخانه تحقیقاتی ، یک بایگانی عکس، یک تالار کنفرانس ، کلاس های درس ، کارگاه ها و دفتر های کار و امکانات مکالمه و گفتگو .

نمونه نو گرایی کان طرح سازه بر اساس یک خطوط در رشته های مربعی به هم وصل شده و مشرف به یک مکان محوطه محصور ( حیاط ) مرکزی استفاده می شود . حیاط های داخلی گالری ها ی فوقانی به طور طبیعی از طریق محوطه های سقفی رشته ای روشن شده اند. عقیده ی کان بر روی گالری ها سر تا سر یک حوضه طراحی موسسه ای توسعه یافته بود . او باور داشت که موزه ها باید حاکی از وجود باشند ، موزه باید به خاطر اشیا و دارائی هایش مورد تجلیل قرار گیرند و به خوبی نمایش داده شوند . موزه باید بتواند به راحتی گسترش یابد و کاملا آزاد باشد .

عکس ها، پلان ها و مطالبی که برای  گالری هنری دانشگاه ییل اثر لویی کان در این پست قرار گرفته اند می توانند در درس های مبانی نظری در دوره ی کارشناسی و سیر اندیشه در معماری، در دوره ی کارشناسی ارشد و همچنین به عنوان نمونه موردی خارجی گالری هنری برای تحلیل در مطالعات طراحی معماری برای دانشجویان مفید واقع شوند.